تاریخچه عکاسی دیجیتال
تاریخچه عکاسی دیجیتال موضوعی است که امروز در آژانس تبلیغاتی فر قصد بررسی آن داریم. همیشه برای علاقه مندان موضوعات و مباحث هنری تاریخچه پیدایش و مسیر تکامل سبک های مختلف هنری جذابیت خاصی دارد. عکاسی هم به عنوان یکی از شاخه های هنر در دو قرن اخیر تغییر و تحولات بسیاری را طی کرده است.
برای شروع بهتر است به تعریف عکاسی دیجیتال بپردازیم. در واقع به فرآیند دریافت و ثبت پرتوهای نوری ساطع از یک شی بر روی یک حسگر حساس به نور عکاسی دیجیتال گفته میشود. در عکاسی آنالوگ و استفاده از فیلم ها نگاتیو ثبت تصویر توسط یک فرآیند شیمیایی رخ میداد اما در عکاسی دیجیتال عکس به کمک سیگنال های الکتریکی ثبت می شود. پیش از طالعه ادامه مقاله اگر از علاقه مندان عکاسی آنالوگ هستید نیز می توانید مقاله ” عکاسی آنالوگ ” ما را مطالعه فرمایید.
تاریخچه عکاسی و دوربین های دیجیتال
عکاسی دیجیتال با تولید دوربین های دیجیتال شروع شد و تاریخچه عکاسی دیجیتال کاملا وابسته به پیشرفت در تولید دوربین های دیجیتال است. تولید CCD ها در سال 1969 نیز یکی از بزرگترین گام ها در راستای شروع و پیشرفت عکاسی دیجیتال بود این حسگر ها نور را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کنند.
اولین عکس دیجیتال توسط استیون ساسون (Steven Sasson) مهندس شرکت کواک (Kodak) در سال 1975 ثبت شد. در حقیقت اولین دوربین دیجیتالی که از حسگرهای CCD استفاده میکرد توسط استیون ساسون طراحی و ساخته شد. تصاویر با این دوربین رزولوشن 0.01 مگا پیکسل داشتند و حدود ۲۳ ثانیه زمان برای ثبت و ذخیره هرتصویر نیاز بود.
در دهه ۱۹۸۰ شرکت سونی با تولید اولین دوربین دیجیتال به نام “mavisa” تحولی بزرگی در عرصه عکاسی دیجیتال رقم زد. این دوربین از دیسک های فلاپی برای ذخیره عکس ها استفاده میکرد و عکس هایی با رزولوشن حدود 0.3 مگا پیکسل ثبت می کرد. در آن زبان شرکت canon نیز از این تکنولوژی درحال پیشرفت عقب نماند و در سال ۱۹۸۶ دوربین دیجیتالی به نام Canon RC_701 را رونمایی کرد. این دوربین بجای استفاده از فیلم از یک دیسک مغناطیسی برای ثبت تصاویر استفاده میکرد. این دوربین بیشتر برای استفاده حرفهای و خبری مورد استفاده قرار میگرفت. شرکت کانن ثابت کرد که عکاسی بدون فیلم و با استفاده از رسانههای ذخیرهسازی مغناطیسی امکانپذیر است. این حرکت باعث شد تا شرکت کانن و سایر تولیدکنندگان به توسعه دوربینهای دیجیتال پیشرفتهتر بپردازند.
اولین دوربین تجاری قابل دسترسی درسال ۱۹۹۰ معرفی شد. در این دوربین که Dycam model1 نام داشت، کارتهای حافظه الکترونیکی جایگزین دیسکهای فلاپی شدند و امکان ذخیرهسازی تصاویر بیشتری را فراهم کردند. اواخر دهه ۱۹۹۰، دوربینهای SLR دیجیتال وارد بازار شدند و ویژگیهای پیشرفتهای را برای عکاسان حرفهای فراهم کردند. در دهه۲۰۰۰ سرعت پیشرفت فناوری عکاسی دیجیتال به شدت افزایش یافت و هزینه تولید دوربین های دیجیتال و حرفه ای کاهش پیدا کرد. همچنین با ظهور گوشی های هوشمند با دوربین دیجیتال، عکاسی دیجیتال بین عموم مردم محبوبیت پیدا کرد و موجب گسترش بیشتر و پیشرفت سریعتر در عرصه تولید دوربین های دیجیتال شد.
تفاوت های عکاسی آنالوگ و دیجیتال
ثبت تصویر
تفاوت اصلی بین این دو سبک در نحوه ثبت تصویر است. در عکاسی آنالوگ، تصویر بر روی فیلم عکاسی ثبت میشود که با مواد شیمیایی حساس به نور پوشیده شده است و در عکاسی دیجیتال تصویر با استفاده از حسگرهای الکترونیکی مانند CCD یا CMOS ثبت میشود که نور را به سیگنالهای الکتریکی تبدیل میکنند.
ذخیره سازی تصویر
تصاویر آنالوگ بر روی فیلمها و کاغذهای عکس چاپ میشوند و نیاز به فضای فیزیکی برای ذخیرهسازی دارند. در عکاسی دیجیتال تصاویر دیجیتال بر روی کارتهای حافظه، دیسکهای سخت و سرویسهای ابری ذخیره میشوند و به راحتی قابل انتقال و اشتراکگذاری هستند.
ویرایش تصاویر
ویرایش تصاویر آنالوگ محدودتر است و نیاز به فرآیندهای دستی و مواد شیمیایی دارد و تصاویر دیجیتال میتوانند بهطور گسترده با نرمافزارهای ویرایش تصویر مانند فتوشاپ ویرایش شوند. ویرایشهایی مانند اصلاح رنگ، برش، و افزودن افکتهای مختلف به راحتی بر روی فایل تصاویر دیجیتال قابل اجرا است.
عکاسی دیجیتال به دلیل انعطافپذیری، سرعت بالاتر، هزینه کمتر و قابلیتهای پیشرفتهتر در بسیاری از موارد جایگزین عکاسی آنالوگ شده است. با این حال، عکاسی آنالوگ همچنان به دلیل حس نوستالژیک و کیفیت خاصی که ارائه میدهد، در برخی از زمینهها و بین عکاسان حرفهای و هنری مورد استفاده قرار میگیرد.